Επιτακτική ανάγκη για ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο»

1^η Μαΐου: Ημέρα ορόσημο στο διαχρονικό αγώνα για αξιοπρεπή δουλειά, υγεία και ασφάλεια στην εργασία, για μια καλύτερη ζωή

Επιτακτική ανάγκη για ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο»

136 χρόνια μετά τη μεγαλειώδη εξέγερση των Εργατών στο Σικάγο (1886) και 129 από την πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα (1893) με οργανωτή το Στ. Καλλέργη, οι συμβολισμοί, τα αιτήματα, οι αξίες και τα μηνύματα παραμένουν επίκαιρα συνοψίζοντας τη διαρκή αγωνία και το διαχρονικό αγώνα του κόσμου της μισθωτής εργασίας για αξιοπρεπείς μισθούς, υγιείς και ασφαλείς χώρους δουλειάς, συμφιλίωση της επαγγελματικής με την οικογενειακή και προσωπική ζωή, δικαιότερη διανομή του παραγόμενου πλούτου.

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι βρίσκονται αντιμέτωποι με διαδοχικές κρίσεις την τελευταία 14ετία μετρώντας σημαντικές απώλειες στο διαθέσιμο εισόδημα και στην αγοραστική τους δύναμη, σε συλλογικές κατακτήσεις, στην προοπτική μιας καλύτερης ζωής.

Η εργασία είναι αναφαίρετο δικαίωμα που επιβάλλεται να προστατεύει από τη φτώχεια, και όχι απλά να τη διακρίνει σε μερική ή απόλυτη. Ταυτόχρονα, τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα, οι επαγγελματικές ασθένειες, η εξουθένωση και οι επιπτώσεις τους πιστοποιούν εμφατικά την ανάγκη ενός ισχυρού θεσμικού πλαισίου για μέτρα υγείας και ασφάλειας, δραστικό περιορισμό της εντατικοποίησης, απόκρουση της εργοδοτικής παραβατικότητας και των καταχρηστικών πρακτικών.

Ο μετασχηματισμός του παραγωγικού μοντέλου και η Βιομηχανική Επανάσταση 4.0 οφείλουν να τοποθετήσουν τον εργαζόμενο στο επίκεντρο, και όχι στο στόχαστρο, με γνώμονα ένα νέο ανθρωποκεντρικό κοινωνικό συμβόλαιο.

Η στήριξη της πλήρους και σταθερής απασχόλησης ενάντια στην ακραία ευελιξία και η υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων σε κάθε κλάδο, επάγγελμα και επιχείρηση αποτελούν τις βασικότερες προϋποθέσεις για την εμπέδωση της εργασιακής δικαιοσύνης και την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής.

Τα Συνδικάτα, οι συνδικαλιστικές δράσεις και ελευθερίες συμβάλλουν ουσιαστικά στην κοινωνική πρόοδο, στην άμβλυνση του εισοδηματικού χάσματος, στην αναβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης θωρακίζοντας τη θέση του μεμονωμένου εργαζόμενου, που είναι ο αδύναμος πόλος της εργασιακής σχέσης.

Η ιστορία του εργατικών αγώνων αποδεικνύει περίτρανα πως όλα κατακτήθηκαν και τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Οι μόνες χαμένες μάχες, άλλωστε, είναι εκείνες που δεν δόθηκαν.

Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία και τους συνταξιούχους να συμμετέχουν μαζικά και ειρηνικά στις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις των Συνδικάτων σε όλη τη χώρα (Αθήνα, Κυριακή 1^η Μαΐου 11:00, Πλ. Κλαυθμώνος) προκειμένου να τιμήσουν τους αγωνιστές του Εργατικού Κινήματος αλλά και να ενώσουν τη φωνή τους διεκδικώντας πραγματική βελτίωση των όρων αμοιβής και εργασίας, κοινωνική δικαιοσύνη, κοινή προκοπή και συλλογική ευημερία.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.